Ze zeggen dat een beeld meer zegt dan duizend woorden. Fotografen zijn het daar graag mee eens. Dit beeld zegt in ieder geval heel veel over de afgelopen drie maanden: een leeg kot. Niemand thuis hier.
Redactioneel
Onze vorige editie begon met een foto. Het was een foto van een leeg doelhuis. Het is met ontzettend veel genoegen dat we deze keer openen met een foto van een gezellig druk doelhuis. Corona zal wel nooit meer verdwijnen, maar gelukkig kunnen we nu wel weer normaal doen.
Dat zult u ook merken in de rest van dit nummer. Want als we normaal doen, dan zijn we eigenlijk best wel druk bezig. En dus hebt u heel wat achterstallig nieuws te goed. Over de nieuwe koning op 6 meter (alhoewel, zo nieuw is die nu ook weer niet), de Paasschieting, de competitieschietingen, de wisselbeker, de trommel, het gildemaal en tenslotte over onze deken (Leo Moeskops die het graag nog een jaartje volhoudt om-dat hij tijdens de corona pandemie niet veel heeft kunnen doen).
En aangezien de schrijver van dit gildeblad ook een enthousiast fotograaf is krijgt u daarbij ook heel wat foto’s voorgeschoteld.
Zo-als elk jaar werd er na de misviering verzameld in den Java, waar een eerste (en een tweede) heildronk werd uitgebracht
Intussen werden in ons Doelhuis alle voorbereidingen ge-troffen voor het eigenlijke maal. Te beginnen—uiteraard—met een glaasje Cava of fruitsap als aperitief.
Vervolgens kregen we geweldig eten voorgeschoteld: een buffet vol heerlijke voorgerechten, daarna varkenswangetjes of een vispannetje en vervolgens ook nog een uitstekend desser-ten buffet. De inwendige mens knorde tevreden.
Na het eten gingen de vrouwen nog-maals onze deken Leo zoeken in het park, die zich –o verrassing—bij de handboogschutters in De Hoop was gaan verstoppen. En natuurlijk werd daar ook iets gedronken.
Maar je bent natuurlijk pas écht de nieuwe Deken als de Hoofdman je ook als zodanig erkent.
Kort samengevat: het was lekker, gezellig, en plezant. Iedereen ging met een volle buik naar huis.
De nieuwe koning
Hoe maak je een nieuwe koning? Je neemt de oude koning, en klaar is Kees!
Uiteraard was het een ietsepietsje meer werk voor Robert, want hij moest het piepkleine doel twéé keer raken om afstand te nemen van Ivo, die prins werd.
Als Robert dit jaar een derde keer koning kan schieten, dan wordt hij Keizer. En dat is écht wel een zeldzame en begeerlijke titel. We we-ten dus nu al wie er heel gefocust zal zijn. Maar de andere schutters kennende zal hij het niet cadeau krijgen.
Trom
Toen de Sint-Jorisgilde in 1771 een nieuwe koperen roertrom liet maken, zullen ze zeker niet hebben geweten dat dit pronkstuk ruim 250 jaar later in kasteel Veltwijck zou worden tentoongesteld. Met een beetje coronavertraging heeft de trom nu een plek gevonden in de traphal van het kasteel, waar ze door iedereen kan bewonderd worden. En uiteraard hoorde daar een receptie bij, waarop ook wat kon gedronken worden.
Paasschieting
Naar goede gewoonte hebben we dit jaar terug een Paasschieting
georganiseerd. Het traditionele doelkaartje werd vervangen door een
kaart met daarop vijf kleine kleurrijke paaseitjes, waarin de schutters
hun pijlen probeerden te mikken. Vervolgens werd de installatie van
Robert bovengehaald om ook op een bewegend paasei te schieten en nee hoor, bewegende paaseieren hebben geen schijn van kans tegen onze geoefende arendsogen.
Uiteraard ging iedereen met chocolade eieren naar huis, het was tenslotte Pasen.
De marcel
In ons vorig nummer schreven we al over ons oudste lid, Marcel De Moor, toen 99 en geïsoleerd vanwege de coronacrisis. Met heel veel opluchting en trots kunnen we nu vertellen dat Marcel intussen 101 jaar oud is, en dat hij volgens ons aan een verjon-gingskuur begonnen is, want hij ziet er ge-weldig uit!
Wist je dat..
…onze gilde ook dit jaar een wisselbeker heeft binnengehaald? Vorig jaar eindigden we op de vijfde plaats, dit jaar deden we het nét iets minder goed en mochten we de beker voor de zesde plaats in ontvangst nemen. Maar het moge duidelijk zijn: volgend jaar doen we opnieuw beter!
…de competitie ook dit jaar weer bijzonder spannende aangelegenheid wordt? Het nie-veau van onze schutters is weer behoorlijk aan het stijgen en ook hoofdman Filip lijkt dit jaar in de top drie te willen eindigen. Corona scherpt de ogen.
…ondanks de moeilijke jaren die we achter de rug hebben, onze sponsors ons niet hebben laten vallen? Daarom zetten we ze in deze aflevering van het Gilde blad eens extra in het zonnetje, met voor elk een reclameslogan die zó uit Piet Pinter en Bert Bibber lijkt wegge-lopen.
…je in de Oude Landen, vlak bij ons Doelhuis, af en toe kunt worden geconfronteerd met een behoorlijk groot beest? De Calloway-runderen grazen onze omgeving gezond!
Nieuwe schutters
Een gilde die al van in de 14de eeuw bestaat heeft ook regelmatig nieuwe leden nodig. We zijn dan ook blij twee nieuwe schutters in onze gilde te mogen verwelko-men. Vader Tom en zoon Thor komen ons sinds een paar maanden het vuur aan de schenen leggen.
(Enfin, dat zouden ze graag willen).
De deken
Zoals gezegd eindigen we met onze deken, aangesteld op het Gildemaal. Maar zoals de aan-dachtige lezer natuurlijk allang heeft gezien, is de nieuwe deken niet helemaal nieuw. We kennen hem allemaal als enthousiaste verteller, als uiterst sociaal mens… en als de oude deken. Hoe dan ook: driewerf hoera!
0 Comments